Barszcz Sosnowskiego to roślina z zieloną, bruzdowaną łodygą. W dolnej części pokryty jest fioletowymi plamkami. Posiada duże, szerokie liście, natomiast kwiaty są koloru białego i zbierają się w baldy. Można go pomylić w koprem, jednak jest od niego dużo wyższy. Barszcz sosnowskiego mierzy bowiem nawet do 4 metrów.
Ten gatunek rośliny trafił do Polski w latach 50. XX wieku. Był darem od radzieckich uczonych z Wszechzwiązkowego Instytutu Uprawy Roślin w Leningradzie. Zaczęto go uprawiać w celach użytkowych. W latach 80. wpisano go na listę roślin inwazyjnych. Barszcz Sosnowskiego stanowi problem dla wielu krajów postradzieckich.
Ta roślina rozprzestrzenia się bardzo szybko. Szczególnie lubi miejsca nieużytkowane przez ludzi. Można je spotkać na łąkach, wzdłuż dróg, ale także nad brzegami rzek i jezior oraz polach uprawnych.
Roślina ta jest bardzo niebezpieczna dla ludzi i zwierząt szczególnie w okresie kwitnienia i owocowania, podczas dni z wysoką temperaturą powietrza. Bezpośredni kontakt może doprowadzić do poparzenia skóry. Pojawia się zaczerwienie skóry oraz pęcherze z surowiczym płynem. Stan zapalny utrzymuje się około 3 dni. Miejsca, które zostały poparzone, są wrażliwe na światło ultrafioletowe nawet kilka lat. Mogą pozostać również blizny. Jeśli dojdzie do poparzenia barszczem Sosnowskiego, należy szybko skontaktować się z lekarzem. Trzeba również dokładnie przemyć miejsce wodą z mydłem. Przez dwa dni unikaj również Słońca.
Jak usunąć barszcz Sosnowskiego? Najpopularniejsza jest metoda chemiczna i zastosowanie herbicydów. Jednak środki te wpływają negatywnie na środowisko. Druga metoda to zwalczanie mechaniczne. Za pomocą koszenia, wymiany gleby możemy ograniczyć dalszy rozwój tej rośliny. Aby przyniosły efekt, wszystkie prace muszą być wykonywane starannie. Innymi metodami zwalczania barszczu Sosnowskiego są: fotoabsorpcyjna (ograniczenie dostępu do światła), termiczna (przy użyciu wrzącej wody) oraz biologiczna (wykorzystanie szkodników).
Autor: Marcin Polak