Profil lipidowy co to takiego?
Tłuszcze, inaczej lipidy występują we wszystkich organizmach żywych. U człowieka są naturalnym składnikiem budulcowym komórek i tkanek.
Tłuszcze pochodzące z pożywienia mogą wpływać zarówno korzystnie, jak i niekorzystnie na gospodarkę lipidową organizmu, co będzie obrazował tzw. profil lipidowy.
Jakie parametry zawiera profil lipidowy?
- poziom cholesterolu całkowitego;
- poziom cholesterolu frakcji LDL;
- poziom cholesterolu frakcji HDL;
- poziom trójglicerydów.
Na podstawie profilu lipidowego, można zdefiniować rodzaj występującej dyslipidemii. Służy do tego klasyfikacja opublikowana przez Europejskie Towarzystwo Kardiologiczne (ESC).
Wśród populacji polskiej stwierdza się najczęściej:
- podwyższony poziom cholesterolu całkowitego: u 67% mężczyzn i 64% kobiet;
- podwyższony poziom cholesterolu LDL: u 60% mężczyzn i 55% kobiet;
- podwyższony poziom trójglicerydów: u 32% mężczyzn i 20% kobiet,
- obniżony poziom cholesterolu HDL: u 15% mężczyzn i 17% kobiet.
Rodzaje zaburzeń lipidowych
Klasyfikacja zaburzeń lipidowych wg wytycznych przedstawionych przez Europejskie Towarzystwo Kardiologiczne.
- Hipercholesterolemia, którą diagnozuje się stwierdzając podwyższone stężenie cholesterolu całkowitego i cholesterolu LDL-C.
- Dyslipidemia aterogenna, która daje w obrazie klinicznym wysokie stężenie cholesterolu LDL i triglicerydów i niskie stężenie frakcji HDL cholesterolu.
- Hipertriglicerydemia, czyli podwyższony poziom trójglicerydów >150 mg/dl;
- Hiperlipidemia mieszana (złożona) – podwyższony poziom cholesterolu LDL-C i trójglicerydów.
- Zespół chylomikronemii - wysokie stężenie cholesterolu całkowitego i trójglicerydów.
Zaburzenia lipidowe mogą mieć różne podłoże, jednak w przeważającej większości przypadków będą uwarunkowane złymi nawykami żywieniowymi i stylem życia.
Podział dyslipidemii ze względu na etiologię:
- Dyslipidemia pierwotna uwarunkowana genetycznie, m.in hipercholesterolemia rodzinna, rodzinny niedobór lipazy lipoproteinowej, rodzinna hiperlipidemia mieszana, zespół niskiego HDL, zespół chylomikronemii, choroba Andersona i inne rzadkie zaburzenia.
- Dyslipidemia wtórna jest wynikiem zaburzeń metabolicznych wywołanych przez choroby, leki, uwarunkowania środowiskowe. Do czynników powodujących zaburzenia lipidowe zalicza się m.in. cukrzycę typu 2, otyłość, alkoholizm, przewlekłe choroby nerek oraz niedoczynność tarczycy.
Najważniejszym kierunkiem leczenia dyslipidemii jest uzyskanie prawidłowych stężeń lipidów we krwi. W zależności od występujących zaburzeń w profilu lipidowym u pacjenta zaleca się uzyskanie pożądanego poziomu LDL, zwiększenia stężenia HDL i zmniejszenie poziomu trójglicerydów. Decyzję o podjęciu leczenia podejmuje się przy podwyższonym poziomie LDL, który jest najistotniejszym czynnikiem rozwoju miażdżycy.
Zalecenia w zaburzeniach lipidowych
Zaburzenia lipidowe to schorzenia współwystępujące z różnymi chorobami o podłożu metabolicznym oraz z dysfunkcjami układu sercowo-naczyniowego.
Według zaleceń American Heart Association leczenie dyslipidemii należy rozpocząć od zmiany stylu życia i wyeliminowania czynników ryzyka zaburzających gospodarkę lipidową. Ze względu na to, że dyslipidemie zalicza się do chorób metabolicznych zmiany w sposobie żywienia, będą kluczowe w kwestii przywracania zdrowia. Należy zminimalizować spożycie tłuszczów zwierzęcych, na rzecz zdrowych tłuszczów pochodzenia roślinnego. W wielu przypadkach bardzo dobrym rozwiązaniem jest wybór sprawdzonego cateringu dietetycznego w Opolu, Katowicach, czy innych miastach, gdzie dostępna jest oferta diet pudełkowych. Właściwie zbilansowane, świeże posiłki o określonej kaloryczności wprowadzą prawidłowe nawyki żywieniowe.
Zmiana stylu życia w zaburzeniach lipidowych obejmuje:
- przestrzeganie zasad zbilansowanej diety;
- redukcję masy ciała;
- wprowadzenie regularnej aktywności fizycznej;
- rzucenie palenia tytoniu;
- ograniczenie lub całkowite wyeliminowanie alkoholu.
Konsekwencją zaburzeń gospodarki lipidowej jest otyłość, towarzysząca jej bardzo często cukrzyca oraz zmiany miażdżycowe. Według danych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) główną przyczyną zgonów na świecie są choroby sercowo-naczyniowe, choroby układu oddechowego oraz nieleczona cukrzyca.
Materiał partnera