W muzeum w Bóbrce będzie można zobaczyć lokomobilę [ZDJĘCIA]

Bobrzeckie muzeum, które zajmuje obszar ponad 20 hektarów, położone jest na terenie czynnej kopalni ropy naftowej. W otoczeniu lasu znajdują się XIX-wieczne kopanki, w których można zobaczyć naturalną ropę naftową. Spacerując alejkami można podziwiać unikatowe urządzenia związane z przemysłem naftowym, rafineryjnym i gazowniczym pochodzące z XX wieku. We wnętrzach budynków można przenieść się w czasy, kiedy na kopalni pracował jeszcze Ignacy Łukasiewicz.

Dyrekcja muzeum stale zwiększa ofertę dla odwiedzających. Najnowszą realizacją jest pomysł sprzed kilku lat – stworzenie sektora rafineryjnego, w którym będą prezentowane eksponaty dotyczące przetwórstwa ropy naftowej. 

- Będziemy mieli coś czego do tej pory nie było. Dla zwiedzających sektor będzie nie lada gratką, bo będzie uzupełniał dotychczasowy szlak zwiedzania - mówi Barbara Olejarz, dyrektor Muzeum.

Niektóre eksponaty, które znajdą tam miejsce, od wielu lat przechowywane są w bobrzeckim muzeum, ale nie były udostępniane zwiedzającym. - Są one teraz odnawiane i konserwowane - mówi Barbara Olejarz. 

Dyrektor Muzeum dodaje, że do Bóbrki przyjeżdżają też nowe eksponaty, które będą uzupełniały sektor.

Jednym z nich jest lokomobila firmy Clayton&Shuttleworth, która została kupiona aż w okolicach Kruszwicy (woj. kujawsko-pomorskie). 

Michał Górecki z działu historycznego Muzeum w Bóbrce podkreśla, że maszyna jest w bardzo dobrym stanie. - Zachowały się kolory, nity i zegary, które pokazują ciśnienie pary. Zachował się nawet gwizdek, który jest dosyć cenny, ponieważ nie zawsze w lokomobilach zachowuje się właśnie ten element - mówi.

Barbara Olejarz opowiada, że firma Clayton&Shuttleworth była jednym z wiodących producentów lokomobili w Anglii. - Przedsiębiorstwo powstało w 1842 roku, natomiast trzy lata później firma zbudowała swoją pierwszą lokomobilę. Produkt ten stał się podstawą jej działalności - mówi.

Lokomobila (z łac. locus mobilis) był to przewoźny zespół napędowy, zawierający kocioł parowy, maszynę parową i urządzenie transmisyjne (np. koło pasowe).

- Konstrukcyjnie była ona zbliżona do małego parowozu, jednak nie miała własnego napędu. Zazwyczaj silnik parowy mocowany był na kotle, a rzadziej do jego boku - mówi Barbara Olejarz.

Jak były wykorzystywane lokomobile w Bóbrce?

Dyrektor Muzeum tłumaczy, że w 1870 roku do Bóbrki przybył inż. Albert Fauck i stał się jednym z doradców Ignacego Łukasiewicza. Jego dużym sukcesem w 1872 roku było zastosowanie maszyny parowej (lokomobili) do napędu wiertnicy w miejsce wcześniejszego ręcznego wiercenia udarowego. 

- Takie rozwiązanie znacznie przyspieszyło rozwój przemysłu naftowego w Galicji. Tymi metodami wykonano szereg wierceń, między innymi w Bóbrce i Ropiance - mówi Barbara Olejarz. 

Lokomobile znalazły także zastosowanie w pierwszych destylarniach ropy naftowej, gdzie służyły do napędu pomp przetłaczających ropę i produkty naftowe. Jako opał w kotle stosowano drewno lub węgiel.

Prace w sektorze rafineryjnym, by można go udostępnić zwiedzającym, mają potrwać do końca roku. Jak podkreśla dyrekcja bobrzeckiego muzeum, termin ich zakończenie  jest to zależny od pogody.