Wypalanie traw nadal plagą w naszym powiecie

Na dzień 22.03.2015 r. na terenie działania KM PSP Krosno odnotowano już 193 pożary suchych traw – roku ubiegłym w tym samym czasie było 156 pożarów. Najwięcej tego typu interwencji było w gm. Chorkówka – 39 pożarów, Krośnie – 38, gm. Jedlicze 28 pożarów, gm. Miejsce Piastowe 27 pożarów. Najmniej paliło się w gm. Rymanów (9 pożarów), Korczyna (6 pożarów), Iwonicz-Zdrój (5 pożarów) i Jaśliska (1 pożar).

W działaniach gaszenia powstałych pożarów brało udział ogółem 1468 strażaków i 279 pojazdów pożarniczych (200 strażaków i 44 pojazdy z KM PSP Krosno, 109/608 OSP w KSRG i 126/678 pozostałe OSP). Łącznie gaszono pożary traw i nieużytków rolnych łącznie na 133 ha powierzchni, natomiast faktyczna powierzchnia spalona jest dużo większa. Największe nasilenie powstających zdarzeń zanotowano od 18 lutego br. Przerwa w powstających pożarach nastąpiła w niedzielę gdzie aura po opadach deszczu nie sprzyjała wypalaniu traw.

Codziennie strażacy gaszą od kilku do kilkunastu pożarów dziennie. Palą się trawy na brzegach cieków wodnych, wzdłuż torów kolejowych i poboczy dróg, łąki i nieużytki rolne. Tam gdzie przyroda zaczyna się rozwijać, zostaje spalona przez ogień. Zdarzają się pożary od kilku arów do kilku hektarów powierzchni. Największe pożary odnotowano:
- 21.03.2015r. w m. Bóbrka, gdzie 43 strażaków z udziałem 8 pojazdów gasiło palącą się trawę na powierzchni 15 ha, w czasie ponad prawie 2 godzin.
- 20.03.2015r. w m. Kobylany, gdzie 28 strażaków z udziałem 5 pojazdów gasiło palącą się trawę na powierzchni 5 ha w czasie ponad 3 godzin.

Dla porównania w całym 2014 r. na ogólną liczbę 492 pożarów, odnotowano 302 (261 w 2013r.) pożary nieużytków rolnych, traw i pozostałości roślinnych na łączną powierzchnię wypaloną 225,43 ha (201,73 ha w 2013r.), gdzie strażacy prowadzili działania gaśnicze.

W działaniach przynoszących ogromne straty dla środowiska naturalnego oraz generujących duże koszty w budżetach Komendy Miejskiej PSP w Krośnie oraz jednostek samorządu terytorialnego, brały udział znaczące siły JRG PSP oraz Jednostek Ochotniczych Straży Pożarnych z terenu. Na w/w koszty składają się m.in. zużyte paliwo, zniszczony sprzęt (tłumice, łopaty, węże pożarnicze) umundurowanie i obuwie (zniszczenie mechaniczne i termiczne – gaszenie odbywa się przy bezpośredniej styczności z ogniem i wysoką temperaturą), jak i również wodą, którą zużywa się do gaszenia wysokich traw. W trakcie prowadzonych działań niejednokrotnie dochodzi również do ugrzęźnięcia pojazdów pożarniczych w podmokłym terenie oraz do ich uszkodzenia, czego nie da się uniknąć przy wjeżdżaniu w trudny teren.

Osoby podpalające suchą trawę, wykazują się wielką bezmyślnością. Nie zwracają uwagi na to czy pożar ten w konsekwencji swojego rozwoju komuś lub czemuś zagrozi. Podpalają również wtedy, gdy wiatr jest silny i sprzyja bardzo szybkiemu rozprzestrzenianiu się ognia. Jest to nie tylko zagrożenie dla osób wypalających trawy, ale również dla gaszących je strażaków. Przy szybkich przerzutach ognia, nie trudno jest dostać się w centrum szalejącego pożaru (ognia, wysokiej temperatury, duszącego dymu). Bardzo łatwo wtedy stracić orientację, panowanie nad sobą i wybrać niewłaściwy kierunek ewakuowania się z zagrożonego miejsca. Trwające kilkanaście, czy kilkadziesiąt minut gaszenie ognia przy pomocy tłumic, w ubraniach strażackich, butach i hełmach, w wysokiej temperaturze i zadymieniu, jest bardzo wyczerpującym działaniem. Ze strażaka, po gaszeniu takiego pożaru, pot leje się strumieniami. A bywa, że strażacy po ugaszeniu jednego pożaru, są kierowani do gaszenia następnego.

Wiele ze zgłoszeń na numer alarmowy 998 o palących się trawach, zawiera paniczne informacje o zagrożeniu niesionym przez ogień dla obiektów mieszkalnych, gospodarczych, krzewach i drzewach owocowych, altanach i domkach działkowych, ulach, składach desek itd.

Ponadto w bardzo wielu przypadkach gęsty dym wchodzi na drogi utrudniając tym jazdę samochodami i stwarza zagrożenie powstania wypadku. Wielokrotnie już się zdarzało, że w momencie prowadzenia działań gaśniczych suchych traw, powstawały pożary w budynkach i występowały problemy z zadysponowaniem odpowiedniej ilości sił i środków.

Niestety w dalszym ciągu dla jednych jest to sposób na zabawę czy robienie „porządków” na polach przy wypalaniu pomimo obowiązujących zakazów, a dla drugich męcząca i niejednokrotnie niebezpieczna praca przy gaszeniu. 

UREGULOWANIA PRAWNE W ZAKRESIE WYPALANIA ROŚLINNOŚCI

USTAWA z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92, poz. 880)

Art. 124. Zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów.
Art. 131. pkt 12. Kto wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe, trzcinowiska lub szuwary - podlega karze aresztu albo grzywny.

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109, poz. 719)

Czynności zabronione i obowiązki w zakresie ochrony przeciwpożarowej.

§ 4.1. W obiektach oraz na terenach przyległych do nich jest zabronione wykonywanie czynności, które mogą spowodować pożar, jego rozprzestrzenianie się, utrudnienie prowadzenia działania ratowniczego lub ewakuacji:
1) używanie otwartego ognia, palenie tytoniu i stosowanie innych czynników mogących zainicjować zapłon występujących materiałów:
a) w strefie zagrożenia wybuchem, z wyjątkiem urządzeń przeznaczonych do tego celu,
b) w miejscach występowania materiałów niebezpiecznych pożarowo,
4) rozgrzewanie za pomocą otwartego ognia smoły i innych materiałów w odległości mniejszej niż 5 m od obiektu, przyległego do niego składowiska lub placu składowego z materiałami palnymi, przy czym jest dopuszczalne wykonywanie tych czynności na dachach o konstrukcji i pokryciu niepalnym w budowanych obiektach, a w pozostałych, jeżeli zostaną zastosowane odpowiednie, przeznaczone do tego celu podgrzewacze;
5) rozpalanie ognia, wysypywanie gorącego popiołu i żużla lub wypalanie wierzchniej warstwy gleby i traw, w miejscu umożliwiającym zapalenie się materiałów palnych albo sąsiednich obiektów;

Zabezpieczenie przeciwpożarowe lasów

§ 40. 1. W lasach i na terenach śródleśnych, na obszarze łąk, torfowisk i wrzosowisk, jak również w odległości do 100 m od granicy lasów nie jest dopuszczalne wykonywanie czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo pożaru, w szczególności: 
1) rozniecanie ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lub zarządcę lasu;
2) palenie tytoniu, z wyjątkiem miejsc na drogach utwardzonych i miejsc wyznaczonych do pobytu ludzi.

Zabezpieczenie przeciwpożarowe zbioru, transportu i składowania palnych płodów rolnych

§ 43. Wypalanie słomy i pozostałości roślinnych na polach jest zabronione.

red. / KM PSP Krosno
fot. Krosno112.pl / Czytelnicy / OSP Żarnowiec  / KM PSP Krosno