Przejdź do głównych treściPrzejdź do wyszukiwarkiPrzejdź do głównego menu
środa, 27 listopada 2024 10:50
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama

Prawidłowe BMI. Jak obliczyć i jakie są normy?

Obliczenie wskaźnika BMI służy do obliczenia prawidłowej masy ciała, a co za tym idzie monitorowania zdrowia. Parametr BMI, umożliwia ocenę, czy nasza waga jest w normie, czy może jest za wysoka lub za niska, a wtedy warto skonsultować taki wynik ze specjalistą. Powstała specjalna klasyfikacja, która pomaga sprawdzić, czy dane BMI jest w normie, ale czy taki podział nie jest nieomylny? Jak sprawdzić, czy masz prawidłowe BMI? Dowiesz się z dalszej części artykułu.
Prawidłowe BMI. Jak obliczyć i jakie są normy?

Wskaźnik BMI: co to jest?

BMI z angielskiego — Body Mass Index, jest także nazywany wskaźnikiem Queteleta. ”Został opracowany 200 lat temu przez statystyka Adolfa Queteleta. Zaobserwował on zależność między wzrostem a wagą ciała człowieka. Dostrzegł, że masa ciała zwiększa się wraz ze wzrostem, jest ona większa u osób wyższych i mniejsza u niższych”. Parametr BMI jest używany w celu sprawdzenia, czy waga masy ciała jest prawidłowa. Dzięki takiemu narzędziu, można oszacować, czy odżywiamy się prawidłowo, a może powinniśmy pójść do specjalisty w celu diagnozy.

Prawidłowe BMI, czyli jakie?

Wiele osób jednak się zastanawia, gdzie leży granica prawidłowego BMI? Kiedy zaczyna się niedowaga, a kiedy nadwaga? Jak się okazuje, nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie, poza oczywiście względami wizualnymi.

Prawidłowe BMI to takie, które mieści się w odpowiedniej skali. Natomiast warto pamiętać, że takie powyżej wartości 30 to sygnał alarmowy i powinniśmy wtedy wybrać się do lekarza. Taki wynik może oznaczać choroby takie jak: cukrzyca, miażdżyca czy nawet rak jelita. Wykryte odpowiednio wcześniej pozwalają na wdrożenie szybkiego procesu leczenia.

Dieta pudełkowa w Krośnie pomoże Ci zadbać o prawidłową wagę.

Nie należy także lekceważyć wyników z początku klasyfikacji, bowiem jeśli wskaźnik wynosi 17, wskazuje to na niedowagę, która jest ściśle związana z anoreksją. Niedowaga wiąże się też z problemami hormonalnymi, pasożytniczymi czy zaburzeniami wchłaniania.

Jak obliczyć BMI?

Podstawą wyliczenia wskaźnika BMI jest wzór, do którego potrzebna jest znajomość wagi ciała oraz wzrostu, często też pod uwagę bierze się płeć czy wiek. Jednak to te dwa pierwsze parametry są zawsze niezbędne do wyliczenia BMI.

Wzór na obliczenie BMI:

masa [kg] / (wzrost [m])2

Lub jeszcze prościej:

BMI = kg/m2

Uzyskany wynik podlega odpowiedniej interpretacji. To ona jest w tym przypadku kluczowa. Sprawdź poniżej, czy Twój wynik mieści się w normie.

Normy BMI, czyli kiedy zaczyna się niedowaga, a kiedy otyłość?

Podstawowa klasyfikacja wyników BMI.

  • < 18,5 – niedowaga
  • 18,5–24,99 – wartość prawidłowa, czyli w normie
  • ≥ 25,0 – nadwaga

Ale to nie wszystko, zdarzają się także skrajne przypadki. Dlatego powstała także druga klasyfikacja, bardziej szczegółowa.

Rozszerzona klasyfikacja wyników BMI.

  • < 16,0 – wygłodzenie
  • 16,0–16,99 – wychudzenie
  • 17,0–18,49 – niedowaga
  • 18,5–24,99 – wartość prawidłowa
  • 25,0–29,99 – nadwaga
  • 30,0–34,99 – I stopień otyłości
  • 35,0–39,99 – II stopień otyłości (otyłość kliniczna)
  • ≥ 40,0 – III stopień otyłości (otyłość skrajna)

Uwaga! Parametr BMI to jedynie sugestia, w jakim kierunku iść, ale trzeba mieć na uwadze, to, że każda budowa jest inna, a dokładniej skład masy ciała. A co za tym idzie, osoby ćwiczące, np. kulturyści, którzy posiadają dużą zawartość mięśni, są według klasyfikacji BMI oceniani jako osoby z nadwagą. Co jest oczywiście nieprawdą, ponieważ mają małą zawartość tkanki tłuszczowej. Tkanka mięśniowa zawyża wskaźnik BMI. Z kolei wysocy atleci, według klasyfikacji będą uznawani jako osoby wychudzone, mimo że ich wygląd jest nienaganny. Masa kości również jest brana pod uwagę. Osoby, które nie ćwiczą regularnie, mogą skorzystać z parametru BMI jako wskazówka.

Powstały także kontrowersje związane ze wskaźnikiem na poziomie 25, czyli wchodzeniem w stan nadwagi. Według wielu badań naukowych wynika, że osoby z lekką nadwagą są zdrowsze niż te z parametrem oznaczającym jako poprawną wagę. Dodatkowo udowodniono, że dla kobiet lekka nadwaga jest zdrowsza ze względy na układ hormonalny i płciowy.

Warto także wziąć pod uwagę wiek podczas odczytywania parametru BMI.

  • Prawidłowe BMI od 19 do 24 lat: 19–24
  • Prawidłowe BMI od 25 do 34 lat: 20–25
  • Prawidłowe BMI od 35 do 44 lat: 21–26
  • Prawidłowe BMI od 45 do 54 lat: 22–27
  • Prawidłowe BMI od 55 do 64 lat: 23–28
  • Prawidłowe BMI powyżej 65 lat: 24–29

Podsumowanie

Na zdrowie człowieka składa się wiele czynników, a jednym z nich jest parametr, oznaczający proporcje masy ciała do wzrostu, które nazywa się powszechnie BMI. Jest to doskonały punkt odniesienia, do sprawdzenia, czy wszystko w porządku z wagą ciała. Jeśli BMI wskazuje na skrajne wartości, warto zasięgnąć porady specjalisty. Warto także wspomnieć o tym, że w momencie uzyskania wysokiego wyniku BMI, nie należy od razu wpadać w panikę i katować się dietami. Najlepiej udać się wtedy do doświadczonego dietetyka, który pomoże zrzucić zbędne kilogramy pod jego fachowym okiem. Szybkie chudnięcie nie jest zdrowe dla organizmu i warto o tym pamiętać.

Materiał partnera



Podziel się
Oceń

Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
PRZECZYTAJ